jak wygląda pies chihuahua

Jak duży jest w pełni dorosły Chihuahua zmieszany z pitbullem?Można uzyskać do nich dostęp poniżej:Uspetcaresdoniesienia, że rasa mieszana Pitbull Chihuahua jest powszechnie znana jako „designerski pies”, gdy dwie rasy rasy rasy płasowej celowo.Koncepcja tworzenia projektantów po raz pierwszy pojawi Chihuahua - jedna z ras psów, należąca do grupy psów do towarzystwa, zaklasyfikowana do sekcji chihuahua. Istnieją dwie odmiany tej rasy: chihuahua krótkowłosy i chihuahua długowłosy. Budowa: Mały pies o krępej, zwartej i silnej budowie, format sylwetki zbliżony do kwadratu. Jaki jest najmniejszy puszysty pies? Jaki pies pozostaje malutki na zawsze? Jaki pies wygląda jak mini Samoyed? Jaka jest różnica między Eskimosem a Samoyedem? Czy szczenięta z filiżanki żyją długo? Jaki jest najtańszy szczeniak z filiżanką herbaty? Jaki jest najsłodszy pies na świecie? Czy Samoyedowie lubią się przytulać? Chihuahua - opis rasy. 2020-06-29. Duże, lekko nienaturalnie wyglądające oczy, które zdobią małą główkę; 3 kg żywej wagi, kilkucentymetrowy ogonek i odwaga, którą trudno byłoby pomieścić nawet w wielkim ciele - to właśnie chihuahua [cziłała]. Najmniejszy pies na świecie, który podbił serca znanych ludzi i stał się A good and balanced diet is always a safe bet when it comes to feeding your Chihuahua. This breed does well with a mix of protein, grain, and vegetables. When giving out treats, moderation is essential. Since the Chihuahua is so small, even the tiniest bit of extra weight can make a huge difference in its health. negara dengan pendidikan terbaik di dunia 2023. Informacje o rasie chihuahua Istnieją dwie różne odmiany rasy, krótkowłosa i długowłosa, każda o wyraźnie odrębnym temperamencie. Psy rasy chihuahua bywają szczególnie oddane jednej osobie. Ze względu na ich rozmiar i delikatną budowę ważne jest, aby nauczyć dzieci, jak prawidłowo obchodzić się z tymi psami. Poszczególne osobniki mogą się znacznie od siebie różnić pod względem usposobienia, a niektóre z nich bywają przez to trudniejsze w szkoleniu od innych. Źródło: najważniejsze informacje i cechy charakterystyczne zaczerpnięto z wzorców Międzynarodowej Federacji Kynologicznej (FCI, Fédération Cynologique Internationale). Specyfika rasy Kraj Meksyk Grupa Grupa FCI 9, Grupa AKC Toy Kategoria wielkości Bardzo mały Średnia długość życia 14–18 lata Czujny / Żywiołowy / Pewny siebie / Zrównoważony / Przyjazny Historia Pies Tolteków i Majów Na temat pochodzenia tej rasy krąży wiele plotek i legend. Jedna z nich mówi, że chihuahua pochodzi od stworzenia zwanego „techichi”, które to hodowane było w Meksyku przez lud Tolteków. Toltekowie byli starożytnym ludem rolniczym, zamieszkującym tereny współczesnego Meksyku przed Aztekami. Nie wiadomo do końca, co właściwie to słowo oznacza. Badacze podejrzewają, że to po prostu odpowiednik współczesnego słowa „pies”. W czasie wykopalisk prowadzonych w osadach Tolteków znaleziono wiele glinianych i kamiennych figurek, które jeżeli ruszyć wyobraźnią, mogły przypominać psy chihuahua. Najwięcej tego typu figurek znaleziono na Półwyspie Jukatan, w jednym z najstarszych miast Majów – Chichen Itza. Miasto to założone zostało około roku 530 Psy Tolteków były jednak większe niż obecni przedstawiciele rasy. W ruinach miast Majów znaleziono wiele figurek z gliny z podobiznami „techichi” o stojących uszach. Jednak nie da się określić rozmiarów tamtejszych psów na podstawie wydobytych dzieł. Meksykanie uważają dzisiejszego „perro chihuahueno”, nazwanego tak od stanu leżącego w Głębi Wyżyny Meksykańskiej, za produkt krzyżówki „techichi” Tolteków i Majów a bezwłosym psem pochodzącym z terenów Azji. Pies Azteków Aztekowie to lud, który podbił królestwo Majów i Tolteków. Z kolei oni zostali unicestwieni przez Hiszpanów. Według wielu meksykańskich kynologów „techichi” został przywieziony do ich państwa przez Montezumę – ostatniego władcę Azteków (zmarł w 1520roku). Istnieje też wiele głosów za teorią, że zostały wypuszczone na wolność aby szybciej i łatwiej się tam rozmnażały. Inne opinie mówią o tym, że uciekły w góry przed próbującymi je wybić Hiszpanami. I tam też zdziczały. Zmieniały miejsce zamieszkania wraz z pieskami preriowymi (gryzonie z rodziny świstakowatych) i kopały w ziemi doły, do których się wprowadzały. Istnieje też jeszcze inna teoria – powstały ze skrzyżowania z wiewiórką! I z tego powodu mają długie pazury. Teorie o wiewiórkach i pieskach preriowych to oczywiste bzdury, nie mniej można zaliczyć je do ciekawostek, które posiadaczom psów tej rasy mogą wydać się interesujące. Według profesora Beltrana z Uniwersytetu w Puebla, chihuahua w ogóle nie istniał w czasach Montezumy. Uważa on, że pies ten został przywieziony do Meksyku przez Hiszpanów. Choć nie istnieją żadne pisemne dowody o psach Azteków, do naszych czasów zachowało się wiele ustnych relacji, które zebrała Hilary Harman w książce „The Complete Chihuahua”. Zgodnie z tymi opowieściami Toltekowie przejęli „techichi” od Majów. Nie ma ona żadnych dowodów na poparcie tej tezy, ale jako ostrożne świadectwo traktuje się skromne znaleziska archeologiczne. Dobrym przykładem jest klasztor Huejotzingo. Franciszkanie wybudowali go z kamieni pochodzących z piramidy Tolteków z Cholula. Właśnie na tych kamieniach widnieją wyryte wizerunki psów, najprawdopodobniej „techichi”, bardzo podobnych do dzisiejszych chihuahua. Kultura rolniczego ludu Tolteków została zniszczona przez Azteków. Ich panowanie trwało przez prawie 500 lat. Niestety wraz z nadejściem Hiszpanów w XVI w. również oni zostali unicestwieni. Amerykański historyk Wiliam Prescott, żyjący na przełomie XVIII i XIX w. bardzo dokładnie opisał hiszpański podbój Azteków. Jego dzieło liczyło aż trzy tomy. Wyczerpująco opisał też faunę i florę. O psach nie ma tam jednak ani słowa. Pokrywa się to z opinią profesora Beltrana. Według opowieści przekazywanych ustnie, Aztekowie posiadali jednak miniaturowe psy. Mogli je hodować jedynie wysoko urodzeni. Według legend, każdy z nich mógł mieć nawet do 500 psów. Każdy pies posiadał swojego niewolnika-opiekuna. Jeśli pies padł to, również sługa tracił swoje życie. Najbardziej krwawe historie dotyczą jednak ich karmienia. Według nich psy pożywiały się jądrami młodych niewolników, których żywiono ostrymi ziołami na dwa tygodnie przed kastracją. Inne źródła donoszą, że ich dieta składała się z mięsa dzieci. Udokumentowane jest, że w jadłospisie Montezumy znajdował się gulasz z najmłodzsych niewolników, przez co można również wnioskować, że psy również dostawały resztki z królewskiego stołu. Dla Montezumy ludzkie życie miało niewielkie znaczenie. Składał ofiary z ludzi, więc ich ciała mogły służyć jako pokarm dla psów. Wiadomo jednak jak to jest z przekazami z ust do ust. I tak hodowle, mające mieć 1500 psów prawdopodobnie miały ich około 50. Zamiast karmy z dzieci, dostawały pewnie to samo pożywienie co dzieci, a zamiast jednego niewolnika dla każdego psa, istniał zapewne jeden na całą hodowlę. Podsumowując Istnieje wiele teorii, w których chihuahua jakoby pochodził z terenów Azji a Nawet Basenu Morza Śródziemnego. Niemniej trzeba podkreślić, że pies w swojej obecnej formie jest rasą północnoamerykańską. Amerykanie stworzyli rasę o utrwalonym materiale genetycznym. Jako pierwsi zdecydowali się na stworzenie wzorca i hodowlę. Powstał tam również pierwszy klub hodowców. Kiedy cechy rasy się utrwaliły, również w Meksyku rozpoczęto hodowlę rodowodową. W opinii Maxwella Riddle'a, w Meksyku nie istnieje żaden pies, którego przodek nie pochodziłby od psów, które zostały sprowadzone ze Stanów Zjednoczonych. Wygląd Małe rozmiary wśród przedstawicieli tej rasy są wynikiem starannej hodowli i odpowiedniego doboru na ekstremalną miniaturyzację. Według wzorca wysokość w kłębie powinna wynosić od 18 do 23 cm a waga od 1,3 do 2,7 kg. Przeciętna masa ciała to dziś 1,8 kilograma, co jest w zasadzie dolną granicą dla zdrowego i żywego psa. Wartości z wzorca sprawiają, że otrzymujemy bardzo małego psa. Jednak ludzki nierozsądek czasami prowadzi do tego, że znajdzie się hodowca, który musi jeszcze wyśrubować te wartości. Rekordem był pies o wadze 539 gramów, który dożył ośmiu lat. Hodowcy ci jednak nie przejmują się faktem, że tak małe psy są zbyt delikatne i często mają wręcz „podziurawioną” czaszkę. Nawet najmniejsza infekcja, czy skręt jelit okazują się zagrożeniem życia dla takiego maleństwa. Chihuahua o masie ciała od 2 do 2,5 kg jest bardzo zdrowym i żywym pieskiem. Dziś chihuahua jest hodowany w dwóch odmianach, krótko- i długowłosej. Do ksiąg hodowlanych jest wpisywanych dwa razy więcej posiadaczy włosów długich w stosunku do psów o krótkich włosach. Właściwie nie jest to dobra wiadomość, ponieważ przyjmuje się rasę krótkowłosą za bardziej żywą. Niektórzy hodowcy uważają, że długi włos uzyskano od skrzyżowania ich z papillonem i szpicem miniaturowym. Inni z kolei głoszą, że odmiana długowłosa przybyła już z Meksyku, powołując się na psa imieniem Caranza, który miał mieć długi rudy włos. Jednak na krzyżowanie z innymi rasami długowłosymi wskazują, do dziś pojawiające się miocie, szczenięta w typie papillona czy szpica miniaturowego. W szczególności w Niemczech, podobno krzyżowano je jeszcze w latach '50 i '60 z wymienionymi wyżej rasami. Jednak już od 1976 również w tym kraju oddzielono odmiany długo- i krótkowłose. Ich krzyżówek nie uwzględniano od tamtego momentu w księgach hodowlanych. Od 1984 FCI na powrót zezwoliło na krzyżowanie tych dwóch odmian, jednak podjęcie decyzji o wprowadzeniu tego postanowienia zostawiono związkom krajowym. Pierwsze wpisy do ksiąg American Kennel Club dotyczą odmian długowłosych i wszyscy potomkowie sprowadzeni z Meksyku mieli ponoć długi włos. Skąd zatem wzięła się odmiana krótkowłosa? Tutaj hodowcy również znaleźli wytłumaczenie. W książce „The Complete Chihuahua” Harman uważa, że powstała z krzyżowania ich z manchester toy terrierem. Świadczyć ma o tym fakt, że czasami przychodzą na świat szczenięta o podłużnej kufie i przypominającej klin głowie teriera. Odradza się wykorzystywanie tych „nietypowych” szczeniąt do dalszej reprodukcji. Reasumując, spór czy chihuahua był psem krótko- czy długowłosym, jest sporem mało istotnym dla tej rasy. Zazwyczaj psy żyjące w górach mają sierść dłuższą, a psy żyjące na terenach cieplejszych mają sierść krótką. W przypadku tego azteckiego psa należy zatem przyjąć, że prawdopodobnie występowały one w dwóch odmianach, zależnie od warunków, w których żyły. Podsumowanie Pies tej rasy ma zwarte ciało. Niezwykle ważny jest fakt, że jego czaszka jest wysklepiona w kształcie jabłka i że nosi on swój umiarkowanie długi ogon bardzo wysoko, bądź to zagięty, bądź też w kształcie półkola z końcową częścią ogona skierowaną w stronę lędźwi. Sierść: w rasie tej są dwie odmiany szaty. krótkowłosa: szata jest krótka, przyległa na całym ciele. Jeśli jest podszycie, włos jest nieco dłuższy; rzadsza szata w okolicy gardła i podbrzusza jest dopuszczalna; nieco dłuższy włos na szyi i ogonie, krótki na pysku i uszach. Szata jest błyszcząca, a jej struktura miękka. Psy bezwłose nie są tolerowane. długowłosa: szata powinna być delikatna i jedwabista, prosta lub lekko falista. Podszycie pożądane niezbyt gęste. Szata jest dłuższa, tworzy pióra na uszach, szyi, tylnych partiach kończyn przednich i tylnych, na łapach i ogonie. Psy z przesadnie długą i przesadnie obfitą szatą nie są akceptowane. Maść: wszystkie kolory, we wszystkich możliwych odcieniach i kombinacjach są dopuszczalne z wyjątkiem umaszczenia marmurkowego. Temperament Chihuahua to psy pełne życia, czarujące i inteligentne. Bardzo oddane swojemu panu. Najczęściej wybierają jedną osobę, czasami dwie, które będą kochać najmocniej. Psy tej rasy liczą, że właściciel również odwzajemni się swoją miłością i oddaniem. Osoby, które mają doświadczenie z rasami bardziej niezależnymi mogą je uznać za psy, z którymi trzeba spędzać trochę za dużo czasu. Preferowane są domy z większymi dziećmi. Chihuahua jest zbyt delikatnym pieskiem, aby mogło się z nim bawić dziecko, które może nie wiedzieć jak ma się zachowywać. Te małe pieski są cenione za lojalność i odwagę. Czasami są zbyt pewne siebie i potrafią wyzwać do walki przeciwnika znacznie większego od siebie, co może się skończyć kontuzją a nawet śmiercią. Nie przepadają za obcymi zarówno ludźmi jak i zwierzętami, co właściwie czyni je dobrymi stróżami. Nie spuszczą oka z intruza dopóki się nie oddali. Często mówi się, że mają w sobie coś z terierów – są czujne, odważne, świetnie obserwują otoczenie i są trochę zadziorne. Mają klanową naturę i wolą przebywać z psami swojej rasy niż z innymi. Jeżeli postawimy je przed takim wyborem to można być 100% pewnym, że wybiorą swoich pobratymców. Część psów uwielbia wygrzewać się na słońcu godzinami. Trzeba wtedy uważać żeby nie przegrzały się. Ich łagodność i słodka natura czynią je idealnymi psami dla starszych ludzi. Będą leżeć z tobą w łóżku godzinami i nigdy nie opuszczą twojego boku. Jeśli nie ma cię w domu zbyt długo, to nie jest rasa dla ciebie. Przy zbyt długiej nieobecności robią się nerwowe i szczekają bez opamiętania – a potrafią być bardzo głośne. Nie poleca się ich do domu z małymi dziećmi – chyba, że dorastają razem – ponieważ w samoobronie będą gryzły. Ich olbrzymia miłość do człowieka sprawia, że często potrafią być bardzo zazdrosne o inne zwierzęta, którymi właściciel za bardzo się zainteresuje. Tresura Mimo że uczą się dość szybko to jest z nimi jeden problem. Mogą mieć problem z nauką czystości. Jednak jeśli będzie się konsekwentnym, to w końcu nauczą się wołać o wyjście na zewnątrz. Prawidłowy trening powinien odbyć się na dworze. Za każdym razem, kiedy załatwi tam sprawę trzeba go pochwalić i dać jakiś przysmak, aby zrozumiał, że właśnie tego oczekujemy. Bardzo ważna jest wczesna socjalizacja z innymi psami i zwierzętami, ponieważ większość przedstawicieli tej rasy ma tendencję do bycia agresywnym w stosunku do innych zwierząt. Ćwiczenia Dzięki swoim rozmiarom psy tej rasy zaspokoją swoje potrzeby ruchowe biegając z pokoju do pokoju. To czyni je świetnymi psami domowymi. Nie potrzebują tyle miejsca co większe rasy. Nie można pozwalać im na skakanie po meblach, gdyż bardzo łatwo mogą połamać sobie że wybiegają się w mieszkaniu nie znaczy, że nie powinniśmy zabierać ich na krótkie spacerki. Bedą bardzo zadowolone z wyjścia ze swoim panem. Zimą warto założyć im jakiś płaszczyk lub sweterek by nie powodu kruchych kości w obrębie szyi zaleca się obrożę w kształcie Y. Warunki życia Chihuahua nie jest psem przystosowanym do życia na zewnątrz. Najlepiej czuje się w domu lub mieszkaniu. Jest wrażliwy na zimno, więc w chłodne dni trzeba zapewnić mu, na przykład sweterek. Z racji swoich rozmiarów, nie należy pozostawiać go bez nadzoru na otwartych przestrzeniach, ponieważ może stać się ofiarą innych zwierząt. Nie lubią również wilgoci. Funkcje Chihuahua oraz duży pitbull zostali rodzicami. Wygląd ich szczeniaków, choć bardzo nietypowy, zwraca na siebie uwagę. Jak to się stało, że tak mały pies zapłodnił dużego? Jak wygląda ich potomstwo? Odpowiadamy!Aby mogło dość do tak nietypowego mixu to chihuahua musiał zapłodnić, najprawdopodobniej leżącego pitbula. W takich połączeniach to suczka musi być większa. Szczeniaki są bardzo nietypowe. Chihuahua i duży pitbull zostali rodzicamiChihuahua to bardzo popularna rasa psów, z tego też powodu często padają ofiarą pseudohodowli i są tam masowo rozmnażane. Tak mogło być też w tym przypadku, choć istnieje również druga aby sterylizować swoje psy, nawet jeśli posiadacie dwie zupełnie różne rasy, także pod względem wielkości do zapłodnienia i tak może dojść. Te szczeniaki są tego idealnym przykładem. Zgodnie z prawem takie szczeniaki są kundelkami, a co za tym idzie nie można ich sprzedać. Chihuahua – charakter. Pitbull – charakterChihuahua to duży psiak w małym ciele. Nie jest absolutnie zabawką ani nie powinien być w ten sposób traktowany. To bardzo wesoły psiak, jednak wrażliwy i mocno przywiązany do właściciela. Absolutnie nie odczuwają swojego rozmiaru, potrafią obszczekać psa, znacznie większego od wbrew przekonaniom wielu osób, wcale nie jest z natury agresywnym psem, a bardzo wrażliwym i łatwo zamykającym się w sobie. Uwielbia pracować z ludźmi, potrafią po porzuceniu popaść nawet w depresje. Jednak w dobrym domu są pogodnymi i wesołymi przypadku tak nietypowego mixu ciężko tak naprawdę ocenić, jaki będą miały charakter. Zarówno chihuahua, jak i pitbull to psiaki, które przywiązują się mocno do właściciela i są bardzo choć urocze, mogą być mieszanką wybuchowa, dlatego pamiętajcie, aby nie rozmnażać psów, poza hodowlami i nie tworzyć tego typu nowych gatunków. Szczeniaki tej mieszanki, mają duże uszy, jednak ich masywna budowa ciała jest zdecydowanie po pitbullu. Raczej będą one psiakami średniej wielkości. ZOBACZ TEŻ:Niesamowity pies. Potrafi wyczuć i znaleźć pieniądze niemal wszędzieYork skrzyżowany z pudlem wygląda jak pluszak. Szczeniaczki są maleńkie i niezwykle piękneKobieta uratowała maleństwo na ulicy. Myślała, że to zwykły kotek, gdy odkryła prawdę, zemdlałaPsa i chłopca łączy wyjątkowa więź. Rodzicom udało się uchwycić niezwykły momentKara za maltretowanie zwierząt. Ten sędzia wymyślił nietypowy sposóbRodzice byli zaskoczeni, kiedy zobaczyli, co pies robi z ich dzieckiem. Udało im się wszystko nagraćKot śpi z Tobą w łóżku? Mamy dla Ciebie ważną informacjęSCHOROWANA SPRZĄTACZKA Z OLSZTYNA WYGRAŁA 13 MILIONÓW! A TO WSZYSTKO DZIĘKI NIEPOZORNEMU DROBIAZGOWI Jeśli byłeś hodowcą psów designerskich i chciałeś stworzyć małego (ale nie za małego) zadziornego (ale nie zadziornego), słodko temperamentnego (przez większość czasu) psa, nie mogłeś wymyślić lepszego wyboru niż mieszanka Jack Russel-Chihuahua., Łącząc asertywną, nieustraszoną naturę Jack Russel terrier z oddaniem, lojalnością i postawą „nie jestem małym psem” chihuahua, pies najprawdopodobniej byłby trochę większy niż standardowy chihuahua, ale nadal wystarczająco mały, aby podnieść i nosić ze sobą, jeśli zajdzie taka potrzeba. Jego kolorystyka, sierść, kształt ucha i inne zmienne byłyby mniej przewidywalne, ale bez względu na wszystko, prawdopodobnie skończyłbyś z niesamowitym małym pieskiem. Mieszanka Jack Russel-Chihuahua może mieć wiele wyglądu., Ten szczeniak ma kolorystykę i dyskietki uszy Jacka Russela, ale duże okrągłe oczy Chihuahua. za każdym razem, gdy wymieszasz dwie rasy psów, wyniki będą w pewnym stopniu pozostawione przypadkowi. Biorąc to pod uwagę, jeśli hodujesz czystej krwi Chihuahua z czystym rasem Jack Russel terrier, jest całkiem prawdopodobne, że ich potomstwo będzie miało niektóre, jeśli nie wszystkie, cechy obu ras. Należy jednak pamiętać, że wielu designerskich hodowców psów krzyżuje hybrydy drugiej i trzeciej generacji,aby zmaksymalizować lub zminimalizować pewne cechy., Na przykład, Jack Russel teriery są hodowane do polowania na małą zdobycz, podczas gdy chihuahua jest dość dużo pies okrążenia. Tak więc hodowca może skrzyżować 50-50 Jackchi ze 100% Chihuahua, aby stworzyć nieco mniej agresywnego, bardziej wyluzowanego psa. To jeden z powodów, dla których dobrze jest znać rodowód każdego projektanta psa, który rozważasz wprowadzenie do domu. więc Czego można się spodziewać po Jackchi (najczęstsza nazwa mieszanki JRT / Chihuahua)? Oto kilka rzeczy, które powinieneś wiedzieć o tej mieszanej rasie psów. nr 1., Są zdecydowanie zadziorne Jeśli spojrzysz na słownikową definicję słowa „zadziorny”, znajdziesz słowa takie jak „żywy”, „zdeterminowany” i „odważny”, a także „drażliwy” i „agresywny.”I wszystkie te słowa mogą odnosić się do małego Jacka Chi. Zarówno chihuahuas, jak i Jack Russels są znani ze swojej nieustraszoności w obliczu niebezpieczeństwa — obie rasy często mierzą się z psami znacznie większymi od siebie. (Biorąc pod uwagę, że Chihuahuas średnio nie więcej niż 6 funtów, to równa się prawie każdemu psu!)., Dodaj do tego silne instynkty łowieckie Jacka Russela, a masz psa, który nie wycofa się z wyzwania łatwo — nawet jeśli wyzwanie pochodzi od jego opiekuna. Z tego powodu Jackchi to pies, który potrzebuje wczesnego i konsekwentnego szkolenia i właściciela, który może twierdzić, że jest ” szefem domu.”Bez nich Jackchi może stać się niesforny i dominujący, cechy, które są niepożądane nawet u małego psa. Jackchis, podobnie jak ich rodzice Jack Russell terrier, są wysokoenergetycznymi, zabawnymi psami nr 2., Są bardzo inteligentne jak większość terierów, Jack Russels są niezwykle inteligentne i uwielbiają wykonywać swoją pracę. Mogą być asertywni i silni, ale jednocześnie są wysoce zmotywowanymi ludźmi-przyjemniakami, którzy szybko wychwycą złożone polecenia. Chihuahua, znany również ze swojej inteligentnej inteligencji, ma największy mózg w stosunku do wielkości każdej rasy psów. Więc tam też jest dużo mocy mózgu! Wzięte razem, dwie rasy są prawie pewne, że stworzą żywy, inteligentny, zabawny szczeniak, który pokocha naukę nowych sztuczek i pokazanie ich. nr 3., Mogą nie być dobre z dziećmi z reguły zarówno Jack Russel terriery, jak i Chihuahua są lojalnymi, szczęśliwymi psami, które tworzą dobre zwierzęta rodzinne. Jednak obie rasy mają skłonność do agresji, chociaż bodźce do zachowania zwykle nie są takie same. Chihuahua zazwyczaj stają się agresywne, gdy czują się zagrożone lub boją, biorąc” najlepszą obronę, jeśli dobry atak ” podejście. Mogą być również zaborcze wobec swoich właścicieli i mogą kłuć lub ugryźć z zazdrości., z drugiej strony Jack Russels może być agresywny w strachu, ale ma również silne instynkty ochronne i może stać się agresywny wobec osoby-nawet dziecka-które postrzegają jako zagrożenie dla Ciebie. Jack Russels może być również nietolerancyjny i reaktywny wobec innych psów, zwłaszcza innych JRTs. z tych powodów Dom z młodymi, aktywnymi dziećmi może nie być najlepszym miejscem na mix Jack Russel Chihuahua. małe dzieci mogą być wspaniałymi towarzyszami dla wytrzymałych, łagodnych psów, takich jak ten Buldog angielski., Ale mogą być zbyt szorstkie i przerażające dla małego Jackchi Są świetnymi przytulakami podobnie jak ich rodzice Jack Russel, Jackchis są psami wysokoenergetycznymi. Uwielbiają się bawić, chodzić na długie spacery, a jeśli nadarzy się okazja, gonić króliki i wiewiórki (lub własny ogon!) A jeśli nie mają wystarczająco dużo ćwiczeń (przynajmniej jeden 30 minut spacerem dziennie, na pewno) mogą być niesforne i destrukcyjne. Ale potem, kiedy ich Chihuahua DNA kopie w, mogą nagle zmienić się w wspaniałe psy lapowe, które nie chcą nic trudniejszego niż przytulać się na kanapie.., nie zdziw się, jeśli twój Jackchi zdecyduje się spędzić trochę czasu pod kołdrą. Mały pakiet energii potrzebuje czasu, aby naładować. No. 5. Ich wygląd jest nieprzewidywalny ponieważ Jackchi jest psem mieszańcem, który w swoim rodowodzie może mieć kilka pokoleń mieszańców, trudno powiedzieć dokładnie, jakie cechy fizyczne będzie miał pojedynczy szczeniak. Zarówno JRTs, jak i chihuahuas są dostępne w szerokiej gamie kolorów i mają różne rodzaje płaszczy., Na przykład Chihuahua może być krótkowłosy lub długowłosy, a Jack Russels może mieć krótką gładką sierść, dłuższą żylastą sierść lub kombinację tych dwóch. Ich wielkość również znacznie się różni. Przeciętny Chihuahua jest około 3 do 6 funtów i około 8,5 do 13 cali wysokości, podczas gdy Jack Russell może ważyć w dowolnym miejscu od 13 do 17 funtów i być 10 cali do 15 cali wysokości. Więc przewidywanie, jak dokładnie będzie wyglądał szczeniak Jackchi, to zdecydowanie zgadywanka. jednak większość miksów Jack Russel Chihuahua będzie wyglądać nieco podobnie., Ich rozmiar, ubarwienie i długość sierści będą się różnić i mogą mieć wyprostowane uszy jak Chihuahua lub dyskietki jak JRT. Ale ogólnie rzecz biorąc, są to zwarte, Muskularne psy — około 8 do 15 funtów i około 10 do 15 cali wysokości, z kręconym ogonem Chihuahua. Większość ma długi pysk, zaokrąglony jak JRT lub nieco dłuższy i cieńszy, jak chi. Ich głowy są zwykle zaokrąglone, a ich oczy są okrągłe i soulf, jak to jest powszechne w Rasie chihuahua., w przeciwieństwie do innych Chihuahua, nie jest w stanie utrzymać swojego ciała, a jego ogon jest kręcony i ma duże, okrągłe oczy. No. 6. Mogą mieć piegi! większość terierów Jack Russel to psy dwubarwne. Mogą być brązowe i białe, czarno-białe, brązowe i białe, a nawet trójkolorowe. Ale cechą charakterystyczną JRT jest to, że są one co najmniej 51 procent białych. Co więcej, prawie wszystkie mają ciemne plamy na skórze., (Są one najbardziej zauważalne na brzuchach i zazwyczaj są w tym samym odcieniu, co ciemniejsza część sierści psa) mogą one, ale nie muszą, ujawniać się na płaszczu psa — plamy nazywane są „tykaniem”, gdy to robią. piegi JRT są całkowicie normalne i mogą pojawiać się i znikać w zależności od pory roku i wieku psa. Więc, jeśli adoptujesz Jackchi i nagle zacznie się rozwijać brązowe lub czarne plamy, nie martw się!! To tylko część jej DNA. nr 7., Trening posłuszeństwa może być wyzwaniem tak inteligentny, jak zarówno jack Russel terrier, jak i Chihuahua są, nauczanie ich nowych sztuczek jest bardzo proste. Uwielbiają popisywać się przed swoimi właścicielami i zazwyczaj bardzo dobrze reagują na pochwały. Ale trening posłuszeństwa może być zupełnie inną kulą wosku. To dlatego, że ani JRT, ani Chihuahua nie lubią, gdy mówi się im, co mają robić. Nazwij to rozmyślnością lub asertywnością, faktem jest, że obie rasy, a przez to Jackchi, mogą być po prostu uparte, gdy nie mogą robić rzeczy po swojemu., Jeśli adoptowałeś Jackchiego, który wykazuje upartą passę, nie rozpaczaj! Zidentyfikuj polecenia, które są niezbędne dla bezpieczeństwa psa i zdrowia psychicznego, i pracować na tych pierwszych. Kluczem jest bycie asertywnym, ale nie agresywnym– nie pomoże złość na psa. Używaj tylko pozytywnych metod treningowych i nigdy, nigdy, nie karaj psa fizycznie. Jack Russels w szczególności są hodowane, aby bronić się przed agresorami, i nie chcesz, aby twój pies czuł, że musi się bronić przed tobą. nr 8. Uciekną!, to prosty fakt: każdemu psu, który jest nawet częścią Jack Russel terrier, nie należy ufać poza smyczą, z wyjątkiem zamkniętego parku lub podwórka. Nawet jeśli cierpliwie wytrenowałeś go, aby siedział, został i przychodził, pewnego dnia podąży za swoim instynktem i odleci i nie wróci. Więc jeśli nie masz ogrodzonego podwórka, zawsze wyjmij swoje Jackchi na smyczy. chociaż kuszące może być puszczenie swojego Jackchi ze smyczy do gry, konsekwencje mogą być tragiczne. Jack Russell był znany z ucieczki, a niektórzy nigdy nie dotarli do domu. nr 9., Mogą korzystać z litterbox z wielu powodów, Chihuahua są notorycznie trudne do utrzymania. Po pierwsze, Są to bardzo małe psy z bardzo małymi pęcherzy, więc mają trudności z utrzymaniem moczu przez długi czas. Po drugie, są tak nisko do ziemi, że może nie być widoczne, gdy są kucanie lub podnoszenie nogi, aby sikać. Po trzecie, są bardzo wrażliwe na niepogodę, więc mogą uparcie odmówić ulgi, jeśli Na zewnątrz jest zimno lub mokro., ale dobrą wiadomością o Chihuahuas (i Jackchis) jest to, że chcą być „dobrymi psami” i podobać się swoim właścicielom, i są zazwyczaj dość podatni na naukę korzystania z kuwety. To zajmie trochę cierpliwości i bystre oko, aby wyszkolić psa. Musisz ją zauważyć, gdy zaczyna się ulżyć i natychmiast zabrać ją do pudełka. Ale kiedy wie, że to” jej miejsce”, powinna niezawodnie korzystać z pudełka. nr 10. Są to wspaniałe psy towarzyszące W końcu Jackchis są wspaniałymi psami towarzyszącymi., Niezależne i uparte, choć mogą być, nadrabiają te nieco trudne cechy z kochającą naturą, dziwaczną osobowością i silną chęcią zadowolenia. Jeśli jesteś samotną osobą, parą lub rodziną ze starszymi dziećmi, Jack Russell-Chihuahua mix może być właśnie psem dla Ciebie. bez względu na to, jak wygląda twój mały Jackchi, na pewno będzie świetnym towarzystwem przez długi czas!

jak wygląda pies chihuahua